نگاهی به دلایل مخالفت با آرتور میلسپو در ایران
آرتور میلسپو
در شهریور1320/ 1942م، پس از اشـغال نظـامی ایـران توسط متفقین و اخراج رضاشاه، هرج‌ومرج تمام کشور را فراگرفت و اقتصاد ایران به مرحلـه سـقوط نزدیـک شد. ناتوانی سازمان‌ها و دستگاه‌های دولتـی ایـران در برخورد و مقابله با مشکلات ناشی از جنـگ، یـک بـار دیگر مساله استخدام مستشاران خارجی را برای دولت ایران مطرح کرد.
در چنـین وضـعیتی از آرتـور چسـتر میلسپو دعوت شد تا بـرای رفـع مشـکلات اقتصـادی، مجددا از آمریکا عازم ایران شود. میلسپو در سـال‌های 1301 تا 1306ش/ 1922 تا 1927م، با سمت رئیس کل مالیه، در ایران خدمت کرده و نتیجه مثبتـی از اقـدامات وی حاصل شده بـود؛ پـس ایـن انگیـزه‌ای بـود بـرای دولتمردان ایران، تا وی را مجددا استخدام کنند. مجلس دوره ســـــیزدهم شورای ملـــــی، در تاریخ 21آبـان1321/ 1943م، قــانون اســتخدام میلســپو را بــه سمت رئیس کل دارایی ایران تصـویب کـرد. طبـق آن، میلسپو اختیارات فراوانی در زمینه اقتصاد کسـب کـرد.
نگاهی به دلایل مخالفت با آرتور میلسپو در ایران